آخرین موجود زنده در زمینِ خشک و سوزان، دو میلیارد و هشتصد میلیون سال دیگر از بین خواهد رفت؛ هنگامی که خورشید خود در حال بزرگ شدن و تبدیل به یک شئ قرمز و در حال مرگ شود. یک میلیارد سال قبل از آن تنها موجود زنده، ارگانیسم تک یاخته ای بوده که در آبگیرهائی با آبهای گرم و شور در مناطق دور افتاده زندگی می کرده است. مطمئنا چشم اندازی ترسناک است ولی برای جویندگان موجودات فضائی یک امید تازه به وجود آمده است. این مدل ارائه شده از کانونهای زندگی در آینده کره زمین بر تنوع و قابل سکونت بودن سیاره های دیگر در نزدیکی ستاره ها، بیشتر از آنچه تصور می شود اشاره دارد و این خود امید یافتن زندگی در جاهای غیر قابل تصور را قوت می بخشد.
با به کار گیری هر آنچه از زمین و خورشید می دانیم، محققین در بریتانیا یک نمودار زمانی از مراحل مختلف زندگی در کره زمین تا زمانی که خورشید در حال بزرگ شدن و تبدیل به یک جسم بزرگ و سرخ رنگ باشد، رسم کردند. مطالعات قبلی این مدل را برای زمین به صورت کامل در نظر گرفته بودند اما “جک اوملی جیمز” از دانشگاه “سینت اندروز” انگلستان و همکارانش تصمیم گرفتند تا احتمال زنده ماندن حیات در مکان های دشوار را نیز بررسی کنند. ستارگان شبیه خورشید، اندازه ها و طول عمرهای متفاوتی دارند که همین امر این تیم را بر آن داشت تا در مورد شکوفا شدن و رشد حیات ساده و همچنین حیات پیشرفته در ستاره های کوچک و بزرگ یک تحقیق انجام دهند. اوملی جیمز می گوید: «قابلیت سکونت در یک سیاره شاخصه و ویژگی آن نیست و زمان مختص به خود را دارد».این تیم مدل یادشده را به این ترتیب شکل داد: درجه حرارت سطح کره زمین در عرضهای مختلف جغرافیائی را افزایش و تغییرات و شاخصه های مداری کره زمین با آنرا همراه کرد. این مدل نشان داد همانطوری که از عمر خورشید می گذرد و زمین را بیشتر گرم می کند موجودات زنده در حال نابودی مانند گیاهان، پستانداران، ماهی ها و بالاخره بی مهرگان از افزایش دمای بالا نابود می شوند. اقیانوس ها تبخیر می شوند و لایه های زمین بدون آب نرم کننده، خرد و آسیا می شوند. در آخر حوضچه هایی گرم از آب و نمک در طولهای بالای جغرافیائی باقی خواهد ماند که یا در غارهای سقف دار هستند و یا در اعماق زمین. میکروبهای موجود در این حوضچه ها یک میلیارد سال در زمین فرمانروائی خواهند کرد قبل از آنکه آنها نیز رو به زوال رفته و منقرض شوند.
تعمیم این مدل به ستاره هایی با اندازه های مختلف نشان می دهد که حیات در سیاره ای شبیه کره زمین تنها به صورت تک یاخته ای در سه میلیارد سال نخستین خواهد بود. حیات پیشرفته به طور نسبی برای زمان کوتاهی قبل از آنکه ستارگان رو به نابودی نهند وجود خواهد داشت و موقعیتی مناسب برای زندگی دوباره میکروبها مهیا خواهد شد. تیم تحقیق اضافه کرد که اگر موجودات فضائی وجود داشته باشند حیات آنها احتمالا با در نظر گیری زمان فقط به صورت میکروبی خواهد بود. اوملی جیمز همچنین گفت شواهد وجود زندگی در کرات دیگر نباید دست نیافتنی باشد. اودر حال کار کردن و یافتن علائم شیمیائی و شکل زندگی میکروبی و چگونگی آن در آینده های دور در کره زمین است تا بتواند نشانه های شبیه این نوع حیات را در سیاره های مرده کشف کند. او افزود: به جای آنکه یک سیاره مرده و بدون موجود زنده باشد ممکن است که سیاره ای در زمان پایان عمر قابلیت سکونت داشته باشد. “یووان مونگن” در دانشگاه آموزش از راه دور “میلتون کینز” در بریتانیا با این عقیده موافق است که ما باید به زندگی و حیات در یک سیاره به صورت چرخه ای نگاه کنیم که از” ساده به پیشرفته و دوباره از پیشرفته به ساده ” در حال جریان است. او می گوید: «این امر به یافتن موجودات فضائی کمک خواهد کرد.اگر حیات در دیگر کرات وجود داشته باشد کافی است ما فقط یک دسته از یک حیات چند سلولی را بیابیم.»
برچسب‌ها:
تبادل
لینک هوشمند
